wyrządzać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈʒɔ̃nʣ̑aʨ̑], AS[vyžõnʒać], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) dopuszczać się czegoś złego w stosunku do kogoś; popełniać coś
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Czuła, że jest jej dobrze, a jednocześnie widziała, jak wielką przykrość wyrządza swojej rodzinie[1].
(1.1) Hoover tu i ówdzie robił gesty pojednawcze, naprawiając różne krzywdy, które w poprzednich latach wyrządzano w akcji prześladowania działaczy robotniczych i postępowych[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyrządzać krzywdę / szkodę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wyrządzić dk.
rzecz. wyrządzanie n, wyrządzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Urbanek, Zły Tyrmand, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Longin Pastusiak, Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.