wypiek
wypiek (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) produkt spożywczy powstający w wyniku pieczenia
- (1.2) czynność wypiekania
- (1.3) ilość produktów otrzymanych w czasie pieczenia
- (1.4) zaczerwienienie na twarzy, wywołane ekscytacją lub podnieceniem (najczęściej w liczbie mnogiej)
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wypiek wypieki dopełniacz wypieku wypieków celownik wypiekowi wypiekom biernik wypiek wypieki narzędnik wypiekiem wypiekami miejscownik wypieku wypiekach wołacz wypieku wypieki
- przykłady:
- (1.1) Pączek to smaczny wypiek.
- (1.2) Zakład ten zajmuje się wypiekiem ciast.
- (1.3) Dzienny wypiek tej piekarni przekracza tysiąc sztuk.
- (1.4) Spojrzał na nią, a na jej twarzy pojawiły się wypieki.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pieczywo, ciasto, ciastko
- (1.2) pieczenie, wypiekanie
- (1.3) produkcja
- (1.4) rumieniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wypiekaniec m, wypieki nmos, wypiekanie n, wypieczenie n, piecyk mrz, piec mrz
- czas. piec, wypiekać ndk., wypiec dk.
- przym. wypieczony, wypiekowy, piekarski, pieczony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) baking
- duński: (1.1) bagværk n, bag w
- esperanto: (1.1) bakaĵo
- niemiecki: (1.1) Gebäck n
- norweski (bokmål): (1.1) bakverk n
- norweski (nynorsk): (1.1) bakverk n
- rosyjski: (1.1) выпечка ż; (1.2) выпечка ż
- szwedzki: (1.1) bakverk n, bak n; (1.2) bakning w, bak n; (1.3) bak n; (1.4) rodnad w
- źródła: