wymuszać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨ̃ˈmuʃaʨ̑], AS[vỹmušać], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) usiłować uzyskać coś wywierając na kogoś nacisk
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W czasie realizacji Planu Sześcioletniego niski poziom płac robotniczych wymuszał podejmowanie pracy przez mężatki, aby zapewnić rodzinie przyzwoity poziom utrzymania[1].
(1.1) Ciasnota wymuszała wspólne posłania dla dzieci lub łóżka piętrowe[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. musieć, wymusić dk.
rzecz. wymuszenie n, wymuszanie n
przym. wymuszony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.