wykształcać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vɨˈkʃtawʦ̑aʨ̑], AS[vykštau̯cać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wykształcić)

(1.1) aspekt niedokonany od: wykształcić
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykształciuch mos, wykształcanie n, wykształcenie
przym. wykształcony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wykształcić
źródła: