wyjąć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɨjɔ̇̃ɲʨ̑], AS[vyi ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: podw. art.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyjmować)

(1.1) wydostać, wydobyć coś skądś, z wnętrza czegoś
(1.2) książk. wydzielić część z całości, wyodrębnić coś
(1.3) książk. wykluczyć kogoś lub coś, wyłączyć, zrobić dla kogoś lub czegoś wyjątek
odmiana:
(1.1) koniugacja Xc
przykłady:
(1.3) (…) ponadto wyjął ich spod ustawodawstwa miejskiego, poddając jurysdykcji wojewody, a w sprawach gardłowych sądownictwu samego króla[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyjąć coś z kieszeni • wyjąć ciasto z piekarnika • wyjąć wędlinę z lodówkiwyjąć szwy
(1.2) zdanie wyjęte z kontekstu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyjęcie n, wyjmowanie n, wyjątek m
czas. wyjmować ndk., powyjmować dk.
związki frazeologiczne:
jak psu z gardła wyjętywyjąć z ustktoś by serce wyjął z piersi dla kogośwyjąć metrykęwyjęty spod prawawyjąwszy coś
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: