wydrukować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌvɨdruˈkɔvaʨ̑], AS[vydrukovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: drukować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) I podobno ktoś z władz, pragnąc tych nastrojów, wydrukował antyradzieckie ulotki, ale ich nie rozkolportowano (chodzi o rzekome ulotki KPN o Katyniu)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. drukować
rzecz. drukarz mzw/mos, drukarnia ż, wydruk m, wydrukowanie n
przysł. drukiem
związki frazeologiczne:
wydrukować mecz
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: drukować
źródła:
  1. Waldemar Kuczyński, Burza nad Wisłą: dziennik 1980-1981, 1981, Narodowy Korpus Języka Polskiego.