wychowawca
wychowawca (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba kształtująca charakter i zachowanie innych
- (1.2) osoba opiekująca się dzieckiem lub grupą dzieci (w szkole, przedszkolu, domu dziecka itp.)
- (1.3) eduk. nauczyciel opiekujący się klasą w szkole (zarządzający dziennikiem, organizujący spotkania z rodzicami, prowadzący godzinę wychowawczą)
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wychowawca wychowawcy dopełniacz wychowawcy wychowawców celownik wychowawcy wychowawcom biernik wychowawcę wychowawców narzędnik wychowawcą wychowawcami miejscownik wychowawcy wychowawcach wołacz wychowawco wychowawcy
- przykłady:
- (1.1) Profesor był wychowawcą wielu zdolnych archeologów.
- (1.3) Nasz wychowawca zorganizował trzydniową wycieczkę klasową w góry.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) wychowawca klasy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mistrz
- (1.2) nauczyciel, opiekun
- (1.3) nauczyciel
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wychowaniec mos, wychowanica ż, wychowawcza ż, wychowawczyni ż, wychowawstwo n, wychowanek m, wychowanka n, wychowywanie n, wychowanie n
- czas. wychowywać, wychować
- przym. wychowawczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tutor; (1.2) na obozie, koloniach: amer. counselor, bryt. counsellor, w domu dziecka: houseparent; (1.3) form tutor
- arabski: (1.1) مؤدب
- baskijski: (1.2) begirale
- białoruski: (1.1) выхавальнік m, выхавацель m; (1.2) выхавальнік m, выхавацель m
- bułgarski: (1.1) възпитател m
- francuski: (1.2) surveillant m
- hiszpański: (1.1) educador m; (1.2) cuidador m, monitor m; (1.3) tutor m
- kaszubski: (1.3) wëchòwiwôcz m
- niemiecki: (1.2) Erzieher m; (1.3) Klassenlehrer m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.2) воспитатель m; (1.3) классный руководитель m
- źródła: