wybiec (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɨbʲjɛʦ̑], AS[vybʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wybiegać)

(1.1) aspekt dokonany od: wybiegać
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) Starszy mężczyzna, ojciec Ain'u' Ku, pierwszy wybiegł na spotkanie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wybiegnąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biegacz mos/mzw, bieg m
czas. biec ndk., biegać ndk., wybiegać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wybiegać
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.