wtorkowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ftɔrˈkɔvɨ], AS[ftorkovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy wtorkowi; dziejący się we wtorek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Muszę się pouczyć przed wtorkowym egzaminem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtorek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: