wtóry (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik[1]

(1.1) przest. drugi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Elfryda przychodzi na kirkut po raz wtóry po zmroku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drugi; 2.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtórność ż, wtórnik mrz, wtórowanie n, zawtórowanie n, Wtórek m, wtorek mrz
czas. wtórować ndk., zawtórować dk.
przym. wtórny, powtórny
przysł. wtórnie, powtórnie
związki frazeologiczne:
po wtóre
etymologia:
uwagi:
Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników porządkowych.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 2
źródła:
  1.   Hasło „wtóry” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.