wioślarz
wioślarz (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲjɔ̇ɕlaʃ], AS: [vʹi ̯ȯślaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sport. ktoś uprawiający wioślarstwo
- (1.2) ktoś, kto wiosłuje
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wioślarz wioślarze dopełniacz wioślarza wioślarzy celownik wioślarzowi wioślarzom biernik wioślarza wioślarzy narzędnik wioślarzem wioślarzami miejscownik wioślarzu wioślarzach wołacz wioślarzu wioślarze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wioślarz wioślarze dopełniacz wioślarza wioślarzy celownik wioślarzowi wioślarzom biernik wioślarza wioślarze narzędnik wioślarzem wioślarzami miejscownik wioślarzu wioślarzach wołacz wioślarzu wioślarze
- przykłady:
- (1.1) Wioślarz posługuje się dwoma wiosłami osadzonymi w dulkach, siedząc tyłem do kierunku ruchu łodzi.
- (2.1) Ćwiczenia na wioślarzu pomagają zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej, wysmuklić sylwetkę, zwalczyć cellulit, a także pozytywnie wpływają na samopoczucie.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) wioślarz treningowy
- synonimy:
- (2.1) wiosła
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wiosło n, wiosełko n, wioślarstwo n, wiosłowanie n
- czas. wiosłować ndk.
- przym. wioślarski, wiosłowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rower, oarsman (w załodze), oar (w załodze); (1.2) rower; (2.1) rowing machine, indoor rower
- baskijski: (1.1) arraunlari; (1.2) arraunlari
- białoruski: (1.1) вясляр m; (1.2) вясляр m
- bułgarski: (1.2) веслар m
- duński: (1.1) roer w; (1.2) roer w
- esperanto: (1.1) remisto
- francuski: (1.1) rameur m; (1.2) rameur m
- hiszpański: (1.1) remero m; (1.2) remero m
- litewski: (1.1) irkluotojas m; (1.2) irkluotojas m
- łaciński: (1.2) remex m
- rosyjski: (1.1) гребец m
- ukraiński: (1.1) веслувальник m; (1.2) весляр m
- źródła:
- ↑ z Internetu