wikariusz
wikariusz (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) kośc. prezbiter na stałe pomagający proboszczowi w pracy duszpasterskiej; zob. też wikariusz w Wikipedii
- (1.2) praw. adm. w administracji kościelnej duchowny będący zastępcą lub namiestnikiem[1]; zob. też wikariusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wikariusz wikariusze dopełniacz wikariusza wikariuszy celownik wikariuszowi wikariuszom biernik wikariusza wikariuszy narzędnik wikariuszem wikariuszami miejscownik wikariuszu wikariuszach wołacz wikariuszu wikariusze
- przykłady:
- (1.1) Ks. Michałowi pomagali w kolędowaniu wikariusze z sąsiedniej parafii.
- (1.2) Naszego wikariusza prowincjalnego nigdy nie uświadczysz, wciąż jeździ po klasztorach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wikariusz parafialny
- (1.2) wikariusz apostolski / biskupi / patriarchalny / generalny / kapitulny / regionalny / rejonowy / prowincjalny / sądowy / papieski / Chrystusowy
- synonimy:
- (1.1) wikary
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wikariuszowski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vicar; (1.2) vicar
- bułgarski: (1.1) викарий m
- czeski: (1.1) vikář m; (1.2) vikář m
- francuski: (1.1) vicaire m; (1.2) vicaire m
- hiszpański: (1.1) vicario m; (1.2) vicario m
- łaciński: (1.1) vicarius m; (1.2) vicarius m
- niemiecki: (1.1) Pfarrvikar m, Vikar m; (1.2) Vikar m
- portugalski: (1.1) vigário m; (1.2) vigário m
- słowacki: (1.1) vikár m; (1.2) vikár m
- wilamowski: (1.1) wikar m, wikār m; (1.2) wikar m, wikār m
- włoski: (1.1) viceparroco m, curato m; (1.2) vicario m
- źródła:
