wigor

wigor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲiɡɔr], AS: [vʹigor], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) energia objawiająca się w chęci do pracy i zabawy oraz w szybkości i sprawności w działaniu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wigor
dopełniacz	wigoru
celownik	wigorowi
biernik	wigor
narzędnik	wigorem
miejscownik	wigorze
wołacz	wigorze

przykłady:

(1.1) Pomimo podeszłego wieku wciąż tryskał wigorem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hart, moc, potęga, siła, wytrzymałość, tężyzna fizyczna, zdrowie, animusz, ikra, werwa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vigour, verve, brio
• arabski: (1.1) حيل
• duński: (1.1) vigør w
• francuski: (1.1) vigueur, nervosité
• interlingua: (1.1) brio
• rosyjski: (1.1) живость ż, темперамент m
• sanskryt: (1.1) वर्चस् n
• szwedzki: (1.1) must w

źródła: