wiatrówka (język polski) edytuj

 
wiatrówka (1.1)
 
wiatrówka (1.2)
 
wiatrówka (1.3)
wymowa:
IPA[vʲjaˈtrufka], AS[vʹi ̯atrufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. sport. karabinek lub pistolet pneumatyczny; zob. też wiatrówka w Wikipedii
(1.2) odzież. lekka kurtka chroniąca przed wiatrem
(1.3) pot. med. ospa wietrzna
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kupił wiatrówkę, aby ćwiczyć się w strzelaniu.
(1.2) Wiem, że jest ciepło, ale weź wiatrówkę nad morzem będzie wiało.
(1.3) Kubuś od dwóch dni leży w łóżku, bo złapał w przedszkolu wiatrówkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiatr m, wietrzyk m, wietrzysko n, wiatrak mrz, wietrzenie n, wywietrzenie n, wiatrakowiec m, wialnia ż, wianie n, wywianie n, zawianie n, zawiewanie n
zdrobn. wiatróweczka ż
czas. wietrzyć ndk., wywietrzyć dk., wiać ndk., wywiać dk., zawiać dk., zawiewać ndk.
przym. wiatrówkowy, wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) pol. wiatr + -ówka
(1.2) kalka z ang. wind-jacket[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 371.