wesele (język polski) edytuj

 
wesele (1.1)
 
wesele (1.2)
wymowa:
IPA[vɛˈsɛlɛ], AS[vesele]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) etn. gastr. przyjęcie i zabawa urządzane po ślubie
(1.2) przest. coś wesołego
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm[1]
przykłady:
(1.1) Zostałem zaproszony na wesele kuzyna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obsługiwać / wyprawić wesele • zaprosić na wesele
synonimy:
(1.1) żart. weselisko, reg. śl. wiesieli
antonimy:
(1.1) stypa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. weselnik mos, wesołość ż
zgrub. weselisko n
czas. rozweselać, weselić się ndk.
przym. weselny, wesoły, wesół
przysł. weselnie, wesoło
związki frazeologiczne:
do wesela się zagoinie rade kury na wesele, ale musząsrebrne weselezłote weselebrylantowe weselediamentowe weselebez kołaczy nie weselepsie wesele
etymologia:
pol. wesoły + -e[2] < czes. veselí[3]
bezpośrednio odziedziczone z prasł. jest gw. pol. wiesiele[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wesele” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 243.
  3. 3,0 3,1 Hasło „wesele” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 214.