weduta

weduta (język polski)

weduta (1.1)

wymowa:

IPA: [vɛˈduta], AS: [veduta]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. dzieło (rysunek, sztych, obraz) przedstawiające panoramę miasta; zob. też weduta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	weduta	weduty
dopełniacz	weduty	wedut
celownik	weducie	wedutom
biernik	wedutę	weduty
narzędnik	wedutą	wedutami
miejscownik	weducie	wedutach
wołacz	weduto	weduty

przykłady:

(1.1) Uczennice podarowały nauczycielce reprodukcję weduty dawnego Cieszyna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obraz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wedutysta mos, wedutystka ż, wedutyzm mrz

przym. wedutowy, wedutysta

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. veduta < wł. vedere < łac. videre

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) veduta
• portugalski: (1.1) veduta ż
• włoski: (1.1) veduta ż

źródła: