warkocz (język polski) edytuj

 
warkocz (1.1)
 
warkocz (1.2)
 
warkocz (1.2) czosnku
 
warkocz (1.4) komety
wymowa:
IPA[ˈvarkɔʧ̑], AS[varkoč] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fryzj. splot zazwyczaj z trzech pasm włosów
(1.2) coś zaplecionego tak jak warkocz (1.1)
(1.3) poet. coś długiego i wąskiego, wiszącego, ciągnącego się lub płożącego się
(1.4) astr. strumień gazów i pyłu wydobywający się z komety pod wpływem oddziaływania wiatru słonecznego; zob. też warkocz kometarny w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: warkotać
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Pamiętam Ulę, jak w podstawówce miała warkocz do pasa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) długi / krótki / gruby / cienki warkocz • warkocz do kolan / do pasasplatać / spleść / zapleść / zaplatać włosy w warkocz • nosić / mieć / zapleść / zaplatać warkocz
(1.2) warkocz cebuli / czosnku
(1.4) warkocz komety
synonimy:
(1.1) przest. lub poet. kosa
(1.3) pasmo, smuga
(1.4) ogon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) warkocz dobierany / pot. dobieraniec
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. warkoczyk m
przym. warkoczowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) być może protobułgarskie *vărkăč = st.turk. örgüč → warkocz, zaplecione włosy < praturk. *ȫrküč[1], od praturk. *ȫr-pleść, splatać[2], por. tur. örmekpleść, zaplatać, czuw. вӗрен (vĕren) → sznur, lina, powróz
(1.2) < (1.1)
uwagi:
(1.1) por. kłosek • koszyczek
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Stachowski, Karpatyzm leksykalny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” nr 1273 = „Prace Językoznawcze” zesz. 122, 2005, s. 181.
  2. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.