Wikisłownik

wędka

wędka (język polski) edytuj

 
wędki (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈvɛ̃ntka], AS: [vẽntka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sprzęt służący do amatorskiego połowu ryb, składający się najczęściej z wędziska, żyłki, spławika i haczyka[1]; zob. też wędka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwędkawędki
dopełniaczwędkiwędek
celownikwędcewędkom
biernikwędkęwędki
narzędnikwędkąwędkami
miejscownikwędcewędkach
wołaczwędkowędki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. kij
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprzęt
hiponimy:
(1.1) spining
holonimy:
meronimy:
(1.1) wędzisko, kołowrotek, żyłka, przelotka, szczytówka, spławik, ciężarek, haczyk, kotwiczka, mucha
wyrazy pokrewne:
rzecz. wędkarz m, wędkowanie n, wędzisko n, nawęd m, wędkarstwo n, wędeczka ż
czas. wędkować ndk.
przym. wędkowy, wędkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
Pierwotne zdrobn. od st.pol. węda (od XIII w.) < prasł. *ǫda → 'coś zakrzywionego na końcu, hak, haczyk' < 'to, na co się nadziewa, nakłada coś'[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „wędka” w: SJP.pl.
  2. ↑   Hasło „wędka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wędka&oldid=8287777”