wątpić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɔ̃ntpʲiʨ̑], AS[võntpʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) nie wierzyć, nie dowierzać; nie mieć pewności; podawać w wątpliwość, podać w wątpliwość
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Wątpię, że to może się udać.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wątpić w coś
synonimy:
(1.1) nie ufać, nie dowierzać, nie mieć wiary
antonimy:
(1.1) być pewnym
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wątpienie n, wątpliwość, zwątpienie
przym. wątpliwy
czas. powątpiewać, zwątpić
związki frazeologiczne:
wątpić rzecz ludzka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: