verboten

verboten (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˌvɜː(ɹ)ˈbəʊ.tən/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zabroniony, zakazany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) forbidden

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. verboten

uwagi:

Słowo o wiele silniejsze od forbidden, z lekką sugestią niemieckiego państwowego autorytaryzmu w stylu Wilhelma II.

źródła:

verboten (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [fɐ'bo:tən]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zakazany, zabroniony

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika verbieten

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der verbotene ein verbotener verbotener	die verbotene eine verbotene verbotene	das verbotene ein verbotenes verbotenes	die verbotenen verbotenen verbotene
Gen.	słaba mieszana mocna	des verbotenen eines verbotenen verbotenen	der verbotenen einer verbotenen verbotener	des verbotenen eines verbotenen verbotenen	der verbotenen verbotenen verbotener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem verbotenen einem verbotenen verbotenem	der verbotenen einer verbotenen verbotener	dem verbotenen einem verbotenen verbotenem	den verbotenen verbotenen verbotenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den verbotenen einen verbotenen verbotenen	die verbotene eine verbotene verbotene	das verbotene ein verbotenes verbotenes	die verbotenen verbotenen verbotene

(2.1) zob. verbieten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. verbieten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: