väcka

väcka (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) budzić

(1.2) wzbudzać, wywoływać

odmiana:

(1.1-2) att väcka, väcker, väckte, väckt, väck!

przykłady:

(1.1) Kan du väcka mig, för jag vaknar nog inte själv. → Możesz mnie obudzić, bo sam się chyba nie obudzę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) väckarklocka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. väckning w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. vakna

źródła: