uzbroić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈzbrɔjiʨ̑], AS[uzbroi ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zbroić)

(1.1) aspekt dokonany od: zbroić
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbroja ż, zbrojownia ż, uzbrojenie
przym. rozbrajający, uzbrojony
ims. rozbrajający
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zbroić
źródła: