uosobienie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌuwɔsɔˈbʲjɛ̇̃ɲɛ], AS[uosobʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…epenteza ł akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ktoś lub coś postrzegane jako posiadające w wielkim stopniu daną cechę
(1.2) personifikacja, przypisanie cech ludzkich przedmiotowi, zwierzęciu itp.
odmiana:
przykłady:
(1.1) Marysia jest uosobieniem dobroci.
składnia:
kolokacje:
(1.1) uosobienie dobroci / piękna / zła / zepsucia
synonimy:
(1.1) ucieleśnienie, wcielenie, wyobrażenie
(1.2) personifikacja
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) chwyt retoryczny, figura retoryczna, środek językowy, środek stylistyczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uosabiać ndk., uosobić dk.
rzecz. osobatyw mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: