unikatowy

unikatowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌũɲikaˈtɔvɨ], AS: [ũńikatovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niepowtarzalny, wyjątkowy, szczególny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	unikatowy		unikatowa	unikatowe	unikatowi	unikatowe
dopełniacz	unikatowego		unikatowej	unikatowego	unikatowych
celownik	unikatowemu		unikatowej	unikatowemu	unikatowym
biernik	unikatowego	unikatowy	unikatową	unikatowe	unikatowych	unikatowe
narzędnik	unikatowym		unikatową	unikatowym	unikatowymi
miejscownik	unikatowym		unikatowej	unikatowym	unikatowych
wołacz	unikatowy		unikatowa	unikatowe	unikatowi	unikatowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jedyny w swoim rodzaju

antonimy:

(1.1) powszechny, typowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. unikat m, unikatowość ż

przym. unikalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unique
• arabski: (1.1) وحيد, أحد, يتيم, فريد
• czeski: (1.1) unikátní
• duński: (1.1) unik
• esperanto: (1.1) rara
• francuski: (1.1) unique
• interlingua: (1.1) unic
• niemiecki: (1.1) rar
• norweski (bokmål): (1.1) unik
• norweski (nynorsk): (1.1) unik
• rosyjski: (1.1) уникальный
• słowacki: (1.1) unikátny
• szwedzki: (1.1) unik
• turecki: (1.1) eşsiz
• włoski: (1.1) singolo, unico, straordinario, eccezionale

źródła: