ukamienowanie
ukamienowanie (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌukãmʲjɛ̃nɔˈvãɲɛ], AS: [ukãmʹi ̯ẽnovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ukamienować
- (1.2) forma kary śmierci polegająca na obrzucaniu skazanego kamieniami do momentu zabicia; zob. też ukamienowanie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ukamienowanie dopełniacz ukamienowania celownik ukamienowaniu biernik ukamienowanie narzędnik ukamienowaniem miejscownik ukamienowaniu wołacz ukamienowanie
- przykłady:
- (1.2) Samozwańczy sędziowie skazali ją na ukamienowanie za opuszczenie małżonka[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieukamienowanie
- hiperonimy:
- (1.2) kara śmierci
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kamienowanie n, kamieniowanie n, kamień m
- czas. ukamienować dk., kamienować ndk.
- przym. kamienny, kamienisty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) lapidation, stoning
- arabski: (1.2) رجم m
- azerski: (1.2) rəcm, daşqalaq
- czeski: (1.2) kamenování n
- duński: (1.2) stening w
- francuski: (1.2) lapidation ż
- hiszpański: (1.2) lapidación ż
- japoński: (1.2) 石打ち(いしうち)
- niemiecki: (1.2) Steinigung ż
- nowogrecki: (1.2) λιθοβολισμός m
- perski: (1.2) سنگسار
- portugalski: (1.2) lapidação ż
- włoski: (1.2) lapidazione ż
- źródła: