ukamienować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌukãmʲjɛ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[ukãmʹi ̯ẽnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kamienować)

(1.1) zabić kogoś poprzez obrzucenie kamieniami
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rzekli do Niego uczniowie: «Rabbi, dopiero co Żydzi usiłowali Cię ukamienować i znów tam idziesz?»[1].
(1.1) 25 kwietnia 2005 r. w Afganistanie 25-letnia Amina została publicznie ukamienowana za cudzołóstwo.
składnia:
(1.1) ukamienować + B.nie ukamienować + D.
kolokacje:
(1.1) ukamienować cudzołożnicę / nierządnicę / bluźniercę / odstępcę / Szczepana • ukamienować za cudzołóstwo
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabić, uśmiercić
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ukamienowanie n, kamienowanie n, kamieniowanie n, kamień mrz, kamyk mrz, kamieniarz mos
czas. kamienować ndk.
przym. kamienny, kamienisty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + kamienować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewangelia wg św. Jana 11,8, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Jan Drozd).