ujeżdżać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈjɛʒʤ̑aʨ̑], AS[ui ̯ežǯać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ujeździć)

(1.1) oswajać konia z siodłem i jazdą konną
(1.2) często jeździć w celu utwardzenia nawierzchni
(1.3) przen. podporządkowywać

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) gw. (Poznań)[1] wyjeżdżać, często gdzieś jeździć
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Brat mój, Kazio, który korzystając z wakacji, całe dnie przesiadywał za domem, w stajniach, w lesie, ze strzelbą na koniu lub na łodzi, w tej chwili właśnie ujeżdżał pod wierzch na podwórzu folwarcznym młode konie ze stadniny. (H. Sienkiewicz: Hania)
składnia:
kolokacje:
(1.1) ujeżdżać konia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ujeżdżalnia ż, ujeżdżacz m, ujeżdżanie n, ujeżdżenie n
czas. przejeżdżać, jechać, ujeździć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ujeżdżać” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.