uczcić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) książk. oddać komuś cześć, hołd, okazać uznanie, szacunek
(1.2) książk. uświetnić coś, często przyjęciem, uroczystymi obchodami
odmiana:
przykłady:
(1.1) Pamięć poległych uczczono minutą ciszy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uhonorować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cześć ż, uczczenie n, czczenie n, czciciel m, czcicielka ż
czas. czcić ndk.
wykrz. cześć
przym. czestny
związki frazeologiczne:
uczciwszy uszy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: