ucieszyć (język polski) edytuj

 
pies ucieszył (1.1) dziecko
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ucieszać, cieszyć)

(1.1) sprawić uciechę, uradować

czasownik zwrotny dokonany ucieszyć się (ndk. cieszyć się)

(2.1) odczuć radość
(2.2) daw. zabawić się, nacieszyć się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Korale z bursztynu bałtyckiego ucieszyły ciotkę Daromiłę.
(1.1) Sikory nie ucieszyła wizyta sroki.
składnia:
(1.1) ucieszyć + B.nie ucieszyć + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pocieszyć, rozweselić
antonimy:
(1.1) zasmucić, zmartwić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pocieszycielka ż, pocieszyciel mos, pocieszenie n, pociecha ż, uciecha ż, cieszenie n, Cieszyn mrz, ucieszenie n
czas. cieszyć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + cieszyć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ucieszać
źródła: