ubóstwiać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈbustfʲjäʨ̑], AS[ubustfʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.i → j , ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) czcić, wielbić, uwielbiać, otaczać zachwytem
(1.2) nadawać obiektom lub zjawiskom cechy boskie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ubóstwiam panią, kiedy pani mówi, ale ubóstwiam panią jeszcze bardziej, kiedy pani mówi szeptem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uwielbiać, adorować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebóstwienie n, bogini ż, bóg mos, ubóstwianie n, bóstwo
przym. boski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sławomir Mrożek, Teatr 4 (Rzeźnia 1973, Drugie danie 1968, Vatzlav 1970, Dom na granicy 1967, Testarium 1967), 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.