użyteczność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌuʒɨˈtɛʧ̑nɔɕʨ̑], AS[užytečność], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha czegoś, co przynosi pożytek, zaspokaja czyjeś potrzeby
(1.2) inform. miara wydajności, efektywności i satysfakcji użytkownika w odniesieniu do interaktywnych urządzeń, aplikacji oraz stron internetowych; zob. też Użyteczność (informatyka) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) budynek użyteczności publicznejstowarzyszenie wyższej użyteczności
synonimy:
(1.1) pożyteczność, przydatność, zdatność
antonimy:
(1.1) bezużyteczność, zbędność
hiperonimy:
(1.1) funkcjonalność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. użytek m, użytkowość ż, użytkownik m, użytkowniczka ż, użytkowanie n, używanie n, użycie n
czas. używać ndk., użyć dk., użytkować ndk.
przym. użyteczny, użytkowy
przysł. użytecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: