uśmiercić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uɕˈmʲjɛrʲʨ̑iʨ̑], AS[uśmʹi ̯erʹćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uśmiercać)

(1.1) książk. powodować czyjąś śmierć
(1.2) książk. rozpowszechniać fałszywe informacje o czyjejś śmierci
(1.3) książk. powodować, że coś przestaje istnieć lub prawidłowo funkcjonować
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zabijać
(1.3) niszczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śmiertelny mos, uśmiercanie n, śmiertelniczka ż, śmierć ż, śmiertelnik m, śmiertelność ż, uśmiercenie n
czas. uśmiercać ndk.
przysł. śmiertelnie
przym. śmiertelny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + śmierć + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uśmiercać
źródła: