truskawka (język polski) edytuj

 
truskawka (1.1)
 
truskawka (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[truˈskafka], AS[truskafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Fragaria grandiflora[1], Fragaria ananassa, roślina uprawna o czerwonych, soczystych owocach, powstała ze skrzyżowania poziomki wirginijskiej i poziomki chilijskiej; zob. też truskawka w Wikipedii
(1.2) kulin. owoc truskawki (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wczoraj posadziłem na działce truskawki.
(1.2) Truskawki soczyste i znakomicie nadają się do jedzenia na surowo, a także na przetwory.
(1.2) Ja truskawek nie zamawiałem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) konfitura / dżem / sok / deser / kompot z truskawek • jeść / jadać / zjeść / zjadać truskawki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) jagoda pozorna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. truskawkowiec m
zdrobn. truskaweczka ż
przym. truskawkowy
przysł. truskawkowo
związki frazeologiczne:
truskawki w Milanówku
etymologia:
słowo truskawka pochodzi od dźwiękonaśladowczego słowa trusk oznaczającego lekki trzask, pękanie liści i gałęzi; pierwotnie ten wyraz odnosił się do różnych roślin
źródłosłów dla jid. טרוסקאַפֿקע
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Fragaria grandiflora” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.