topp

topp (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) przybij!, (wykrzyknik używany przy zawieraniu umowy połączony z uderzeniem dłonią w czyjąś dłoń dla przypieczętowania zgody na nią)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) einverstanden

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Topp m

czas. toppen, auftoppen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

topp (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szczyt, wierzchołek

wykrzyknik

(2.1) zgoda, w porządku

odmiana:

(1.1) en topp, toppen, toppar, topparna

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. toppig

czas. toppa

związki frazeologiczne:

(1.1) toppen på isberget

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: