tidning (język szwedzki) edytuj

 
tidning (1.1)
wymowa:
[²ti:dning] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) gazeta[1]
odmiana:
(1.1) en tidning, tidningen, tidningar, tidningarna
przykłady:
(1.1) Det står i tidningen.To jest w gazecie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dagstidningkvällstidningmorgontidningporrtidningserietidningtidningsnummer
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 487.