tafta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtafta], AS[tafta]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włók. gęsta, nieco sztywna, szeleszcząca tkanina jedwabna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podczas kolacji, jak wymaga tego gościnność, krążyła od stolika do stolika, od gościa do gościa, z każdym zamieniała kilka słów, zgrabna, prosto od fryzjera, z wielkim kwiatem z tafty w butonierce.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. taftowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. taffetas[2] < wł. taffeta < pers. تافته
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Daniel Passent, Choroba dyplomatyczna
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.