tą
tą (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
zaimek, forma fleksyjna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) tę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- W rejestrze potocznym polszczyzny standardowej często odchodzi się od stosowania wzorcowej formy zaimka ta. Postać tą pojawia się często w sytuacji, gdy we wzorcowym języku literackim należałoby użyć formy tę.
- Należy zapamiętać, że według normy wzorcowej z biernikiem liczby pojedynczej łączy się forma tę (widzę tę kobietę; nie: widzę tą kobietę), zobacz tabelkę:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobieta kobiety dopełniacz kobiety kobiet celownik kobiecie kobietom biernik kogo? co? widzę: kobietę kobiety narzędnik kobietą kobietami miejscownik kobiecie kobietach wołacz kobieto kobiety - Natomiast forma tą łączy się z narzędnikiem liczby pojedynczej (idę z tą kobietą, nigdy: idę z tę kobietą):
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobieta kobiety dopełniacz kobiety kobiet celownik kobiecie kobietom biernik kobietę kobiety narzędnik z kim? z czym? idę z tą (nie: tę) kobietą kobietami miejscownik kobiecie kobietach wołacz kobieto kobiety - Podsumowując:
- tę kobietę, tę książkę, tę butelkę (biernik)
- tą kobietą, tą książką, tą butelką (narzędnik)
- Stosowanie tą w miejscu tę jest akceptowane przez środowiska preskryptywistyczne, ale tylko w mowie potocznej[1][2].
- por. tamta • owa • która
- Ucieczka od form: tamtą / ową / którą kobietę (tamtę / owę / którę kobietę)
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Porada „tę i tą” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „od błędu do poprawności” w: Poradnia językowa PWN.
