szczecinianin
szczecinianin (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌʃʧ̑ɛʨ̑ĩˈɲä̃ɲĩn], AS: [ščećĩńä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Szczecina[1]
- (1.2) osoba pochodząca ze Szczecina, urodzona w Szczecinie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczecinianin szczecinianie dopełniacz szczecinianina szczecinian celownik szczecinianinowi szczecinianom biernik szczecinianina szczecinian narzędnik szczecinianinem szczecinianami miejscownik szczecinianinie szczecinianach wołacz szczecinianinie szczecinianie depr. M. i W. lm: (te) szczeciniany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany szczecinianin • szanowni / drodzy szczecinianie!
- (1.2) rodowity szczecinianin • szczecinianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Szczecin mrz
- forma żeńska szczecinianka ż
- przym. szczeciński
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „szczecinianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „szczecinianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
