sustantivo (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[suș.tan̩.ˈti.βo]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gram. rzeczownikowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) gram. rzeczownik

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od sustantivar
odmiana:
(1) lp sustantivo m, sustantiva ż; lm sustantivos m, sustantivas ż
(2) lm sustantivos
przykłady:
(2.1) El ejercicio consiste en clasificar semánticamente esta lista de sustantivos.Ćwiczenie polega na sklasyfikowaniu znaczeniowo tej listy rzeczowników.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nombre sustantivorzeczownikoración subordinada sustantivazdanie podrzędne rzeczownikowelocución sustantivazwiązek wyrazów w funkcji rzeczownika
(2.1) sustantivo masculino / femenino / neutrorzeczownik rodzaju męskiego / żeńskiego / nijakiegosustantivo común / (częściej: nombre) propiorzeczownik pospolity / własnysustantivo concreto / abstractorzeczownik konkretny (lub zmysłowy) / abstrakcyjnysustantivo singular / pluralrzeczownik w liczbie pojedynczej / mnogiejsustantivo individual / colectivorzeczownik jednostkowy / zbiorowysustantivo contable / incontablerzeczownik policzalny / niepoliczalnysustantivo simple / compuestorzeczownik prosty / złożony
synonimy:
(1.1) nominal, rzad. substantivo
(2.1) nombre, rzad. substantivo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sustantivar, substantivar
przysł. sustantivamente, substantivo
rzecz. sustantivación ż, sustantividad ż, substantivo m
przym. substantivo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. substantivus[1]
uwagi:
źródła:

sustantivo (papiamento) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) gram. rzeczownik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: