sufit

sufit (język polski)

sufit (1.1)

belkowany sufit (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈsufʲit], AS: [sufʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. górna ściana pomieszczenia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sufit	sufity
dopełniacz	sufitu	sufitów
celownik	sufitowi	sufitom
biernik	sufit	sufity
narzędnik	sufitem	sufitami
miejscownik	suficie	sufitach
wołacz	suficie	sufity

przykłady:

(1.1) Co dla ciebie jest sufitem, dla mnie jest podłogą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strop, sklepienie; daw. sklep

antonimy:

(1.1) podłoga

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sufitówka ż, podsufitka ż, suficiarz m

zdrobn. suficik m

przym. sufitowy

związki frazeologiczne:

spaść z sufitu • urwać się z sufitu • mieć nierówno pod sufitem • wzięte z sufitu • szklany sufit

etymologia:

wł.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ceiling
• arabski: (1.1) سقف, سمك
• baskijski: (1.1) sabai
• bośniacki: (1.1) plafon m
• bułgarski: (1.1) таван m
• czeski: (1.1) strop m
• duński: (1.1) loft n
• esperanto: (1.1) plafono
• fiński: (1.1) katto, sisäkatto
• francuski: (1.1) plafond m
• grenlandzki: (1.1) qaliaq
• hindi: (1.1) छत ż
• hiszpański: (1.1) techo m
• japoński: (1.1) 天井 (てんじょう, tenjō)
• jidysz: (1.1) באַלקן m (balkn)
• kataloński: (1.1) sostre m
• łotewski: (1.1) griesti m lm
• niemiecki: (1.1) Decke ż
• norweski (bokmål): (1.1) loft n
• norweski (nynorsk): (1.1) loft n
• nowogrecki: (1.1) ταβάνι n
• portugalski: (1.1) teto m
• rosyjski: (1.1) потоло́к m
• słowacki: (1.1) strop m
• słoweński: (1.1) strop m
• szwedzki: (1.1) tak n
• turecki: (1.1) tavan
• ukraiński: (1.1) стеля ż
• węgierski: (1.1) mennyezet, plafon

źródła: