subject (język angielski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) podmiot (także gram.)
(1.2) przedmiot w szkole
(1.3) motyw, temat
(1.4) zawartość
(1.5) subiekt
(1.6) osoba badana
(1.7) poddany (króla)
(1.8) przedmiot czegoś, cel, obiekt

przymiotnik

(2.1) o terytorium podbity, podlegający, podległy
(2.2) narażony, poddany

czasownik

(3.1) poddać, podporządkować
odmiana:
(1) lp subject; lm subjects
(2) subject; st. wyższy more subject; st. najwyższy most subject
(3) subject, subjected, subjected, subjects, subjecting
przykłady:
(1.1) The self, the I, is recognized in every act of intelligence as the subject to which that act belongs.[1]Jaźń, własne ja, jest rozpoznawana w każdym akcie inteligencji jako podmiot, do którego ten akt należy.
(1.2) In most countries, philosophy isn't a subject taught in secondary school[2]. → W większości krajów filozofia nie jest przedmiotem nauczanym w szkole średniej.
(1.7) The King hath spoken unto the subjects of the Crown.Król przemówił do poddanych Korony.
(1.8) The mayor was a subject of hefty potshot from his opponents.Burmistrz był obiektem gwałtownych ataków ze strony swoich przeciwników.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) motif, motive
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subjection
przym. subjective
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Sir W. Hamilton
  2. Peter Gumbel: An F in Education [w:] TIME, October 4, 2010. Vol. 176, No. 14.