stronnictwo

stronnictwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polit. zorganizowane ugrupowanie o wspólnych poglądach, działające wspólnie dla osiągnięcia określonych celów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stronnictwo	stronnictwa
dopełniacz	stronnictwa	stronnictw
celownik	stronnictwu	stronnictwom
biernik	stronnictwo	stronnictwa
narzędnik	stronnictwem	stronnictwami
miejscownik	stronnictwie	stronnictwach
wołacz	stronnictwo	stronnictwa

przykłady:

(1.1) W Rzeczypospolitej powstało kilka stronnictw, różniących się programem politycznym i strategią realizacji celów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stronnictwo polityczne • założyciel stronnictwa

synonimy:

(1.1) formacja, frakcja, klub, koło, partia, stowarzyszenie, związek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strona ż, stronica ż, stroniczka ż, stronniczość ż, stronnik mos, stronniczka ż

czas. stronić ndk.

przym. stronniczy

przysł. stronami, stronniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. stronnik + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) club, party
• esperanto: (1.1) partio
• francuski: (1.1) faction ż
• kaszubski: (1.1) stronnictwò n
• włoski: (1.1) partito m, fazione ż

źródła: