stroik (język polski) edytuj

 
stroik (1.2) bożonarodzeniowy
 
stroik (1.3) oboju
 
kobieta w stroiku (1.5)
wymowa:
IPA[ˈstrɔjik], AS[stroi ̯ik], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: strój
(1.2) pot. ozdoba wykonana najczęściej z gałązek, sztucznych kwiatów i innych elementów dekoracyjnych
(1.3) muz. cienka listwa z trzciny lub metalowa blaszka służąca do wprowadzania w drganie słupa powietrza w środku rezonatora lub piszczałki w niektórych instrumentach
(1.4) etn. diadem przybrany wstążkami i kwiatami, stanowiący część kobiecego stroju regionalnego
(1.5) etn. daw. ozdobna opaska na głowę z koronki, jedwabiu itp.
odmiana:
(1.3)
przykłady:
(1.1) Mama uszyła stroik dla mojej ulubionej lalki.
(1.2) Na białym obrusie leżał wigilijny stroik.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ubranko
(1.3) języczek
(1.5) czółko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strój mrz, strojność ż
czas. stroić ndk., przystroić dk.
przym. stroikowy, ustrojowy, strojny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. strój + -ik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: strój
źródła:

stroik (slovio) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
строик
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) maszyna
odmiana:
(1.1) lm stroikis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: