strój

strój (język polski)

stroje (1.1)

wymowa:

​, IPA: [struj], AS: [strui ̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) określony rodzaj ubioru

(1.2) muz. odpowiednie ustawienie gitary lub innego instrumentu muzycznego

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: stroić

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strój	stroje
dopełniacz	stroju	strojów
celownik	strojowi	strojom
biernik	strój	stroje
narzędnik	strojem	strojami
miejscownik	stroju	strojach
wołacz	stroju	stroje

przykłady:

(1.1) Nie wypada pojawić się na studniówce w nieodpowiednim stroju.

składnia:

kolokacje:

(1.1) strój adamowy • strój kąpielowy

(1.2) strój równomiernie temperowany

synonimy:

(1.1) ubiór, odzienie, ubranie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strojniś m, strojnisia ż, stroik m, stroiciel m, stroicielka ż, strojenie n, wystrojenie n, przystrajanie n, przystrojenie n, strojność ż

czas. stroić ndk., wystroić dk., przystrajać ndk., przystroić dk.

przym. strojny, ustrojowy

przysł. strojnie

związki frazeologiczne:

strój bobrowy • strój Ewy • strój adamowy • w stroju adamowym • w stroju Adama

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) attire; (1.2) accordatura, tune
• arabski: (1.1) ثوب
• baskijski: (1.1) jantzi
• czeski: (1.1) oblek, šaty; (1.2) ladění n
• duński: (1.1) påklædning w, antræk w, outfit n; (1.2) stemning w
• esperanto: (1.1) tualeto, vestaĵo
• francuski: (1.1) parure ż, tenue ż; (1.2) accordage m
• hiszpański: (1.1) traje m; (1.2) afinación ż
• holenderski: (1.1) klederdracht ż
• interlingua: (1.1) cotta
• japoński: (1.1) 服装
• łaciński: (1.1) vestitus
• niemiecki: (1.1) Kleidung ż, Tracht ż; (1.2) Stimmung ż
• nowogrecki: (1.1) ενδυμασία ż, φορεσιά ż; (1.2) κούρντισμα n
• rosyjski: (1.1) костюм m
• szwedzki: (1.1) dräkt n
• turecki: (1.1) elbise, giysi
• ukraiński: (1.1) одяг m, костюм m, стрій m
• wilamowski: (1.1) kłȧd n
• włoski: (1.2) accordatura ż, accordo m

źródła: