stoik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) filoz. zwolennik stoicyzmu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stoicyzm m, stoickość ż
przym. stoicki
przysł. stoicko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

stoik (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) filoz. stoik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stoicismus, stoicizmus
przym. stoický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

stoik (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) stoicki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. stoikeco, stoikismo, stoikisto, stoikulo
przym. stoika
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1919 (Dua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).
źródła: