Wikisłownik

sticlă

sticlă (język rumuński) edytuj

wymowa:
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szkło[1][2]
(1.2) szyba[1][2]
(1.3) butelka[1][2]
(1.4) soczewka w okularach, szkło[1]
odmiana:
(1.1-4) lp sticlă; lm sticle
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) de sticlă → ze szkła, szklany[1]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sticlar m, sticlărie ż, sticluță ż
czas. sticli
przym. sticlos
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. стькло (stьklo)[2] → szkło[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 265.
  3. ↑ Hasło „стькло” w: Slovník jazyka staroslověnského (Словарь старославянского языка), red. Josef Kurz, Zoe Hauptová, t. IV, Československá Akademie Věd (Издательство Санкт-Петербургского университета), Praga (Sankt Petersburg) 1958–1997 (2006), ISBN 5-288-04041-9, s. 194.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=sticlă&oldid=8069743”