statyw (język polski) edytuj

 
statyw fotograficzny (1.1)
 
tachimetr na statywie (1.1)
wymowa:
IPA[ˈstatɨf], AS[statyf], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. podstawa, najczęściej w postaci trójnogu ze składanymi nogami, wykonana z metalu lub drewna, służąca do stabilizowania mocowanych na niej przyrządów, np. aparatu fotograficznego, kamery, urządzeń geodezyjnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Zamku Królewskim można wykonywać zdjęcia, ale bez flasha i bez statywu[1].
(1.1) Bez statywu nie zarejestrujemy też ujęć do stworzenia panoramy z prawdziwego zdarzenia, nie mówiąc już o wygodzie korzystania z podnoszenia lustra i samowyzwalacza[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) statyw fotograficzny • statyw trójnożny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. statyczny
przysł. statycznie
rzecz. statyka ż, statyczność ż, statywik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stativ[3]
uwagi:
por. monopod
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. z Internetu
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.