starosaksoński

starosaksoński (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wymarły język zachodniogermański używany przez Anglów i Sasów we wczesnym średniowieczu, przodek języka średnio-dolno-niemieckiego; zob. też język starosaksoński w Wikipedii

przymiotnik relacyjny

(2.1) jęz. dotyczący języka starosaksońskiego (1.1)

(2.2) dotyczący dawnych Sasów

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	starosaksoński
dopełniacz	starosaksońskiego
celownik	starosaksońskiemu
biernik	starosaksoński
narzędnik	starosaksońskim
miejscownik	starosaksońskim
wołacz	starosaksoński

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	starosaksoński		starosaksońska	starosaksońskie	starosaksońscy	starosaksońskie
dopełniacz	starosaksońskiego		starosaksońskiej	starosaksońskiego	starosaksońskich
celownik	starosaksońskiemu		starosaksońskiej	starosaksońskiemu	starosaksońskim
biernik	starosaksońskiego	starosaksoński	starosaksońską	starosaksońskie	starosaksońskich	starosaksońskie
narzędnik	starosaksońskim		starosaksońską	starosaksońskim	starosaksońskimi
miejscownik	starosaksońskim		starosaksońskiej	starosaksońskim	starosaksońskich
wołacz	starosaksoński		starosaksońska	starosaksońskie	starosaksońscy	starosaksońskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) starosaski

(2.1) starosaski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. stary + -o- + saksoński

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Old Saxon; (2.1) Old Saxon
• francuski: (1.1) vieux saxon m; (2.1) vieux saxon
• hiszpański: (1.1) sajón antiguo m; (2.1) sajón antiguo
• niemiecki: (1.1) Altsächsisch n; (2.1) altsächsisch
• rosyjski: (1.1) древнесаксо́нский (язы́к) m; (2.1) древнесаксо́нский

źródła: