stanowczo

stanowczo (język polski)

wymowa:

​, IPA: [stãˈnɔfʧ̑ɔ], AS: [stãnofčo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób stanowczy, zdecydowanie

odmiana:

(1.1) st. wyższy bardziej stanowczo; st. najwyższy najbardziej stanowczo

przykłady:

(1.1) Gdy ordynator zobaczył, że zamierza ją zabrać do Krakowa maluchem, zaprotestował stanowczo.

(1.1) Zostanie ukarana! - powiedział głośno i stanowczo mężczyzna w mundurze, w wysokiej niebieskiej czapie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zdecydowanie, kategorycznie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) autorytatywnie, uparcie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stanowczość ż

przym. stanowczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) firmly, decidedly
• hiszpański: (1.1) firmemente
• rosyjski: (1.1) твёрдо, решительно, категорически, категорично

źródła: