sprytny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈsprɨtnɨ], AS[sprytny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pomysłowy, wykazujący praktyczną inteligencję, umiejący sobie radzić
(1.2) będący oznaką sprytu
(1.3) pomysłowo wykonany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.2) Jedni uważali, że premier mieszka za biednie. Inni w tej zwykłości dopatrywali się sprytnego kamuflażu, aby jeszcze raz naród oszukać![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spryt m, spryciarz m, spryciara, spryciula ż
przysł. sprytnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kira Gałczyńska, Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.